مهمانی

امروز رفتم مهمونی  . از اون مهمونی هایی که عاشقشم . چون لازم نیست از قبل عزا بگیرم که لباس چی بپوشم ، کی هست ، کی نیست و خیلی از کارای خاله زنکی دیگه . تو این مهمونی فقط قراره خودم باشم ، خود خود واقعیم . این مهمونی از اون مهمونی هاست که هیچ وقت تنها نمیشینی . یکی که بیشتر از همه دنیا دوست داره کنارته . جنس مهمونیش در ظاهر گرسنگی و تشنگیه اما راستش جنسش صفای دل و ارامش وجوده . امروز مهمون خدا هستم . راستش هر روز مهمون خدا هستم اما خب این یک ماه دیگه خدا خودش رسما دعوت کرده . ساعت 3:30 صبح با لب خندون بلند شدم . از پنجره که بیرون رو نگاه کردم دیدم اکثر چراغ ها روشنه . با اینکه حتی دو ساعت از خوابیدنم نمیگذشت اما سرحال بودم . خب طبق قراری که با قرقی داریم شب شام رو ساعت 11 می خوریم و برای سحر ها فقط نون و پنیر و هندونه به همراه کلی آب هندونه . خیلی مزه داد . تلویزیون رو روشن کردیم و دعای سحر رو گوش دادیم . اللهم انی اسئلک .... همین کلمات به آدم انرژی میده . بعد از سحری همونطور که به دعا گوش میدادم آشپزخونه رو مرتب کردم تا برای صبح کاری نداشته باشم . با تموم شدن کارهای من ، اذان صبح هم تموم شد و نماز خوندیم و تا ساعت 6:30 خوابیدیم و بقیه به روال همیشگی گذشت .

خب طبق قرار قبلی با خودم ، می خوام برای آرامش دل ها   ، رفع مشکلات همه خانواده ها ، سرازیر شدن برکت به خونه ها ، شفای همه مریض ها  و براورده شدن حاجات حاجتمندان از امروز چهل شب زیارت عاشورا بخونم .

امام علی علیه السلام در یکی از خطبه های نهج البلاغه می فرمایند : پروردگارا اگر از بیان خواسته ام ناتوانم یا در حیرتم که از تو چه بخواهم خودت مرا به آنچه صلاحم در آن است رهنمون شو و دلم رو به نقطه ای که خبرم در آن است متمرکز ساز که چنین رهنمود هایی از تو بیگانه و عجیب نیست (بخشی از خطبه)